Eerst maar even een correctie. Het was mijn bedoeling om de reis in chronologische volgorde te beschrijven, maar dat is nu al mislukt. Na Death Valley gaan we naar Las Vegas en dan pas naar de Grand Canyon. Nou ja, zolang we die vergissing niet maken als we echt onderweg zijn, dan valt het nog wel mee.
Van Death Valley naar Las Vegas is zo’n drie uur rijden. We gaan aan de noordkant om een grote berg heen. Ik weet nog van een reis in 2000 dat het bloedheet was in Vegas, terwijl de skipiste -een klein uurtje rijden vanuit de stad- nog open was.
Als we hier in Europa een berg beklimmen zijn haarspeldbochten onvermijdelijk. Bij Mt Charleston in Nevada is alleen het laatste stukje een beetje kronkelig, maar verder rijd je ongemerkt een paar kilometer naar boven via een lange, rechte weg.
In april 2000 mocht ik van de baas naar een grote beurs in de Grote Gokstad. In een fotoalbum vond ik nog een paar afdrukken. De hele strip met alle hotels zat er tussen en ook het oude deel met die prachtige lichtshow in de overdekte passage.
De bovenste van de drie foto’s geeft een beeld van ‘The Strip’, de belangrijkste straat van Las Vegas. Je vindt er alle megahotels, sommige met meer dan 4.000 kamers.
Het vroegere centrum van Vegas is een tijdje uit beeld verdwenen. Sinds 1995 is dat opgelost. De stad heeft in Fremont Street een overdekte wandelpassage gemaakt. In het dak van de winkelstraat zijn honderdduizenden lampjes gemaakt die ’s avonds worden gebruikt voor een prachtige lichtshow (zie de onderste twee foto’s). Het dak heeft 70 miljoen dollar gekost, maar lokt nu de toeristen ook weer naar het oude deel van de stad. De plaatselijke VVV afficheert het lampenspektakel als ‘het grootste videoscherm ter wereld’.
©foto’s: Gerard Oonk (klein: 2000, groot: 2011)
Comments are closed.